Wariantowa koncepcja budowy ronda na skrzyżowaniu ulic Łokietka / Poznańska / Składowa
PLAN-ORIENTACYJNY
Dodatkowe warianty III i IV – 2023.09.28
Wariantowa koncepcja budowy ronda na skrzyżowaniu ulic Łokietka / Poznańska / Składowa - ZTP Kraków
Najlepszy jest wariant 4, ponieważ:
1. Nie ingeruje w teren parku. Należy bezwzględnie chronić teren zielony po obu stronach ulicy Łokietka!
2. Zapewnia możliwość skrętu z ul.Łokietka w Poznańską oraz z ul.Poznańskiej w Łokietka
3. Nie przewiduje bezsensownych zatoczek autobusowych w ciągu ul.Łokietka.
Należy kontynuować chodnik na ul.Poznańskiej do Łokietka po stronie rogatki, a nie od północy.
Warianty 1 i 2 w znaczący sposób ingerują w teren zieleni parkowej i dewastują okolicę zabytkowego budynku Rogatki.
Wariant 3 również znacząco ingeruje w teren parku, dodatkowo nie rozwiązuje problemów komunikacyjnych (brak lewoskrętów) i podobnie jak warianty 1 i 2 będzie skutkował zablokowaniem ronda w sytuacji opuszczonych szlabanów na przejeździe kolejowym.
Wariant nr 4 wydaje się najlepszym z zaproponowanych, natomiast należałoby jeszcze raz przeanalizować kwestie ruchu pieszych:
– kwestia chodnika w ciągu ulicy Poznańskiej – powinien przebiegać od strony budynku nr 10 i łączyć się z istniejącym tam chodnikiem, a nie jak propozycji biec po drugiej stronie ulicy wyprowadzając pieszych z ronda na zatokę parkingową, gdzie nie ma kontynuacji chodnika
– poprowadzenie chodnika w ciągu ulicy Poznańskiej od strony budynku nr 10 i budynku Rogatki pozwoliłoby na usunięcie poprzemysłowego ogrodzenia, które obecnie szpeci okolicę zabytku i stanowi zagrożenie dla przechodniów z uwagi na zły stan techniczny
– poprowadzenie od ulicy Poznańskiej w kierunku wiaduktu w ciągu ulicy Łokietka dodatkowego chodnika, z którego przejście dla pieszych prowadziłoby na istniejący chodnik po drugiej stronie ulicy Łokietka – skróci to dojście dla pieszych idących od ulicy Poznańskiej na ulicę Łokietka w kierunku wiaduktu
– poszerzenie istniejącego chodnika na ulicy Łokietka w obszarze od ulicy Składowej w kierunku wiaduktu, gdzie obecnie występuje jego przewężenie.
skrzyżowanie Łokietka Poznańska
Wariant 4 jest najlepszą propozycją. Wariant ten zapewnia lewoskręt z ulicy Łokietka do ulicy Poznańskiej jak również lewoskręt z ulicy Poznańskiej do ulicy Łokietka.
Wariant 3 z rondem nie sprawdzi się z uwagi na duży zator aut poprzez częste zamknięcie przejazdu kolejowego. Auta skręcające w lewo z ulicy Poznańskiej w takim przypadku będą oczekiwały przed rondem lub na rondzie, co za tym idzie blokując całe rondo nie tylko w kierunku północnym ale i południowym. Przy wariancie 4 auta oczekiwać będą na ulicy Poznańskiej jeszcze przed wjazdem na ulicę Łokietka.
Wariant 1 i wariant 2 nie powinien w ogóle powstać z uwagi na projekt budżetu obywatelskiego, który został zwycięsko wybrany poprzez głosowanie. Projekt ten koliduje z zaprojektowaną drogą, która została wyznaczona pomiędzy zabytkowym budynkiem rogatki a budynkiem mieszkalnym wielokondygnacyjnym. Warianty te również nie posiadają strefy ochronnej dla zabytkowej kapliczki. Strefa ochronna pojawiła się w wariantach 3 i 4.
Najlepszym rozwiązaniem jest wariant nr 4, który przewiduje najmniejszą ingerencję w teren parku oraz tereny zielone przy budynku rogatki. Tym bardziej, iż w realizacji jest chodnik, którym bez problemu piesi dotrą do przejścia na ul. Łokietka. Pozostałe projektowane w wariancie nr 4 chodniki zapewniają bezpieczeństwo pieszym na ul. Poznańskiej i Łokietka.
Projekt ronda, przy którym spotyka się tylko ulica Składowa z ulicą Łokietka, a do tego pochłania mnóstwo terenu zielonego, jest niewspółmierna do otrzymanych efektów. Tym bardziej, że udział ruchu samochodowego ulicy Składowej jest naprawdę niewielki i rondo w tym miejscu mija się z celem, gdyż wjazd i wyjazd z ul. Składowej nie jest przyblokowany i nie wstrzymuje ruchu pojazdów na ul. Łokietka. Większym problemem jest często zamknięty przejazd kolejowy, przez który tworzą się zatory.
Oba warianty stanowią postęp w stosunku do poprzednich, ale nie są pozbawione wad.
Wariant 3
Ten wariant jest bardziej przyjazny pieszym, a mniej kierowcom. Jest w nim uwzględniona wystarczająca liczba przejść dla pieszych, usytuowanych ergonomicznie i zaopatrzonych w azyle. Brak możliwości skrętu z ul. Poznańskiej w lewo (tj. na północ w kierunku wiaduktu) nie jest problemem, bo istnieje możliwość wyjazdu w prawo i zawrócenia na nieodległym rondzie.
Problemem tego wariantu jest natomiast brak możliwości skrętu z ul. Łokietka w lewo (tj. w ul. Poznańską). Aby go wyeliminować, projekt musiałby być zmodyfikowany w ten sposób, aby obejmował budowę takiego samego lewoskrętu jak w wariancie 4 (może to wymagać przesunięcia ronda nieco na południe lub/i poszerzenia pasa drogowego ulic Poznańskiej i Łokietka poprzez przesunięcie muru oporowego).
Gdyby udało się wprowadzić do tego wariantu postulowany lewoskręt z ul. Łokietka w ul. Poznańską, byłaby to najlepsza możliwa opcja.
Wariant 4:
Ten wariant jest bardziej korzystny dla kierowców, a mniej dla pieszych. Gdyby go zrealizowano w obecnym kształcie, to piesi wychodzący z ul. Poznańskiej z zamiarem kierowania się w lewo (na północ), musieliby najpierw skręcić w prawo, skorzystać z przejścia dla pieszych na południe od Rogatki pod Figurą, i dopiero po wschodniej stronie ul. Łokietka skręcić w lewo. Takie nadkładanie drogi jest nieergonomiczne i może powodować, że część pieszych będzie przechodzić przez ul. Łokietka w miejscach niedozwolonych. Ten sam problem dotyczy pieszych idących od strony wiaduktu na południe z zamiarem skręcenia w ul. Poznańską.
Aby przynajmniej częściowo zmitygować ten problem, projekt musiałby być zmodyfikowany w ten sposób, aby obejmował budowę chodnika po zachodniej stronie ul. Łokietka, na północ od skrzyżowania z ul. Poznańską, co najmniej do wiaduktu (tak jak to jest w wariancie 3), a najlepiej aż do ul. Pod Fortem.
Absolutne nie dla autobusu na Składowej (czyli też zapewne Friedleina/ Odrowąża)!!!
Ponadto z Łokietka, powinna być możliwość skrętu w lewo w Poznańską, a z Poznańskiej w lewo w Łokietka. To rozwiązanie powinno mieć na celu nie tylko większe bezpieczeństwo dla pieszych, ale też rozłożenie ruchu samochodowego i nie “dorzucanie” większej ilości samochodów na Wrocławską, a tak się stanie przy wspomnianych wyżej zakazach.
Drogą eliminacji zostaje wariant 4. Nie ingeruje on w strefę parku. Natomiast jego największą wadą jest utrudnienie dla pieszych idących z Poznańskiej w lewo na ul. Łokietka. Być może zamiast pasu do skrętu w lewo warto by było umieścić tam przejście dla pieszych tak by nie musieli oni “chodzić na około”?
Zrobić zmodyfikowany wariant 1 z bezpiecznym małym rondem z połączeniem z Poznańską (wjazd/wyjazd) bez 2 wjazdu do Poznańskiej + przystanki, wiaty MPK też na Składowej (jak nie będzie przystanków to na pewno autobusy MPK tu nie pojadą… )+ CP, DDR
Zapewnić przejezdność autobusów MPK dł. 18m.
Jaki jest sens umieszczania w projekcie przystanków autobusowych w tym miejscu ? Nawet jeśli to wizja przyszłości to jaki autobus przejedzie pod wiaduktem kolejowym ? Jeśli nie pod wiaduktem, to jaki autobus poskłada sie na wąskiej Składowej/Friedleina/Odrowąża ?
Czy rondo w tym miejscu ma sens mając na uwadze przejazd przez małą obwodnice kolejową, którą co chwila przejeżdża pociąg wymuszając zamykanie rogatek na średnio 3-5 minut ? Generalnie to żadne rozwiązania i projekty tego skrzyżowania nic nie zmienią przez ten przejazd. Co najwyżej uszczuplą budżet miasta.
Wariant IV wydaje się najlepszym rozwiązaniem w przypadku tego skrzyżowania. Charakteryzuje się poprawą bezpieczeństwa ruchu, ucywilizowaniem dojścia do osiedla oraz małą zajętością terenu względem wariantów z rondem. Proszę wskazać ten wariant jako preferowany do dalszej realizacji.
Zgłaszam tylko jedną uwagę – proszę uwzględnić w projekcie budowę chodnika po zachodniej stronie ul. Łokietka od zjazdu do osiedla do granicy terenu kolejowego (wiaduktu kolejowego LK118/LK133), aby w przyszłości chodniki wzdłuż Łokietka mogły powstać po obu stronach ulicy a nie tylko po stronie wschodniej.
Plan sytuacyjny IV nie zawiera przystanków MPK- odrzucić.
Plan sytuacyjny III nie zawiera wiat przystanku MPK – odrzucić.
Uwagi do przedstawionej koncepcji:
1. Zabytkowy obiekt, jakim jest rogatka „Pod figurą” nie powinien stać się wyspą otoczoną ze wszystkich stron przez jezdnie. Takie rozwiązanie nie sprzyja przyszłemu zaadaptowaniu tego obiektu np. na punkt gastronomiczny, usługowy, muzealny czy kulturalny.
2. Wątpliwości wzbudza organizacja ruchu, w której wylot z ul. Poznańskiej na ul. Łokietka znajduje się po północnej stronie rogatki, a wylot z ronda na ul. Poznańską – po południowej. W ten sposób pojazdy wyjeżdżające z ul. Poznańskiej i na nią wjeżdżające znajdują się na kursie kolizyjnym (ryc. 1).
3. Projekt nie przewiduje budowy chodnika po północnej stronie ul. Poznańskiej i dalej wzdłuż ul. Łokietka w kierunku wiaduktu kolejowego. Tymczasem pod wiaduktem pozostawiono miejsce na chodnik, aby docelowo zapewnić ciągłość komunikacji pieszej także po zachodniej stronie ul. Łokietka. Przebudowa skrzyżowania jest więc właściwą okazją do zrealizowania tego zamysłu.
4. Aby rozwiązać większość problemów związanych organizacją ruchu na skrzyżowaniu ul. Poznańskiej i Łokietka wystarczy poszerzyć pas drogowy ul. Poznańskiej w kierunku północnym, korzystając z miejskiej, nieużytkowanej działki nr 52/1 (ryc. 2). W ten sposób można uzyskać miejsce na utrzymanie ruchu dwukierunkowego na tym odcinku ul. Poznańskiej oraz na chodnik.
5. Dzięki temu rozwiązaniu można będzie zrezygnować z dodatkowej jezdni łączącej ul. Poznańską z rondem, a w ten sposób uniknie się odcięcia rogatki od południa i jej usytuowania na wyspie.
6. Zamiast jezdni, po południowej stronie rogatki powinien znaleźć się chodnik, zgodnie ze zwycięskim projektem budżetu obywatelskiego nr 33/2021.
7. Oba opracowane warianty różnią się od siebie w stopniu tak nieznacznym, że przedstawiona koncepcja tylko pozornie spełnia kryterium „wariantowości”. W tym kontekście warto rozważyć możliwość unieważnienia zamówienia z powodu wady formalnej.
Projekt zakłada bardzo dużą ingerencję w okoliczny teren, przysuwając się do istniejących budynków, oraz (co ważniejsze) istotnie pomniejsza obszar przeznaczony na zieleń (ZP.2).
W związku z tym wnoszę o przedstawienie dodatkowego wariantu w postaci zwykłego skrzyżowania, np. z wyniesioną tarczą.
Ponadto z ogólnych rzeczy:
– Nie projektować zatok autobusowych. Obecnie nie jeździ tam żadna linia, a nawet jeśli w przyszłości jakaś się pojawi, to raczej nie będzie miała wysokiej częstotliwości.
– Zapewnić minimalną szerokość chodników 2,50m (szerokość pozwalająca na swobodne minięcie się trzech pieszych). Rozważyć miejscowe odsunięcie chodnika od jezdni i odseparowanie go zieleńcem o szer. 0,50-1,00m, jeśli nie spowoduje to nadmiernej ingerencji w okoliczny teren i zieleń.
– Przejścia dla pieszych wyposażyć w azyle.
– Przewidzieć miejsce na połączenie obszaru przyszłego parku z chodnikiem wzdłuż ul. Łokietka.
Ze względu na zakres uwag i zmian przedłożyć poprawiony projekt ponownie do audytu.
Jestem wstrząśniety planami budowy ronda i rozbudową układu drogowego. Nie ma już żadnej “świętości” dla twórców tego chorego rozwiązania – park, o który walczyli mieszkańcy zostanie rozcięty kolejną drogą. Zabytkowy budynek otoczony asfaltem to obrazek jak z jakiejś dystopii. Jedyne co należy zrobić, to zrobić ze Składowej ulice jednokierunkową tak aby kierowcy nie omijali ul Łokietka ciągiem Składowa – Odrowąża – tranzyt nie jest w interesie mieszkańców bloków przy Składowej. Ruch w tym rejonie należy ograniczać a nie jeszcze rozwijać go.
Zupełnie nie rozumiem dlaczego kosztem ronda ma być pomniejszony park, o który tak długo się starano i był zakupiony ze środków miejskich.
Budowa skrzyżowania spowoduje zmniejszenie tego i tak małego parku o 1/10 jak nie więcej. Na schemacie widać jak wiele drzew zostanie usuniętych!!! Dodatkowo długość projektowanego muru oporowego w przybliżeniu wyniesie 300 m!!!
Czy naprawdę skrzyżowanie o ruchu okrężnym jest tam tak potrzebne? Szkoda, że na wcześniejszym etapie nie pomyślano o obsłudze komunikacyjnej ogromnego osiedla przy ul. Poznańskiej i Racławickiej tylko teraz kosztem zieleni próbuje się poprawić stan rzeczy.
Dodatkowo po co projektowany jest chodnik okalający budynek rogatki? Przecież nikt nie będzie nadkładał drogi po północnej stronie budynku! Zdecydowanie lepiej utworzyć zieleniec skoro i tak już wykrawa się działkę do prawie minimum.
I na dobrą sprawę w jaki sposób ten układ drogowy ma polepszyć komunikację samochodową dla mieszkańców osiedla skoro przy takiej organizacji ruchu przed Rogatką jest skrzyżowanie równorzędne i przy skręcaniu w ul. Łokietka też trzeba będzie ustąpić pierwszeństwa?
Ponadto z ul. Składowej robi się szeroką jezdnię w celu zachęcenia do objazdu nią, a dalej wąskimi uliczkami do ul. Wrocławskiej?
Wielka inwestycja za ogromne środki, a efekt końcowy jaki? Jedyne korzyści to utworzenie dwóch przystanków oraz chodnika po stronie zachodniej ul. Łokietka, które de facto mogą powstać bez przebudowy układu drogowego.
1. Ciągłość chodników:
Pod tunelem jest zostawiona rezerwa na niezbyt szeroki, ale jednak chodnik. Nie wiem, dlaczego obecny projekt nie zakłada kontynuacji tego ciągu pieszego wzdłuż Łokietka do nowego ronda. Zmieniając obecną ulicę Poznańską na ciąg pieszy i jednocześnie poszerzając nowy dojazd do ronda (od strony ulicy Poznańskiej) byłaby możliwość zachowania chodnika.
2. Wjazd na osiedle:
Obecnie rodzi o pokusę korzystania z osiedlowej drogi do celów tranzytowych. Likwidacja projektowanego łącznika może ograniczyć ruch na osiedlu przy Poznańskiej. Dodatkowo likwiduje konflikt pierwszeństwa, gdzie trasa wyjeżdżających z Poznańskiej krzyżuje się z wjeżdżającymi od ronda.
3. Komunikacja miejska:
Na ten odcinek ulicy Wrocławskiej można wprowadzić komunikację miejską na dwa sposoby: przetrasowując obecnie funkcjonującą linię lub wprowadzając linię dowozową.
Obecnie kursujące linie w pobliżu to 102, 130,140,154 – zmiana ich trasy może powodować mniejszą dostępność przesiadki na tramwaj i wydłużyć czas dojazdu do niezbyt wygodnego punktu przesiadkowego (Nowy Kleparz).
Można również utworzyć linię dowozową – wzorowaną na planowej linii dowozowej dla osiedla Żabiniec o trasie: Nowy Kleparz – Wrocławska – Łokietka – Składowa – Odrowąża – Nowy Kleparz lub nawet łącząca się z tą trasą (Żabiniec – Szpital Narutowicza – Nowy Kleparz – Wrocławska – Łokietka – Składowa – Odrowąża – Nowy Kleparz – Szpital Narutowicza – Żabiniec).
W obu przypadkach zatoki nie są konieczne. Ew. można rozważyć rezygnację z jednej z planowanych zatok. W przypadku pozostawienia jednej z zator warto rozważyć taką organizację ruchu, aby potencjalną zatokę można było “przemalować” na drugą stronę – zależnie od potrzeb.
4. Planowany park
Miejsca zaoszczędzone na braku realizacji zatok można przeznaczyć na budowę pochylni do planowanego parku.
Ograniczenia widoczności związane z prowadzeniem ul. Łokietka w wykopie oraz brak oraz brak dedykowanych rozwiązań dla ruchu rowerowego w okolicy przemawiają za wprowadzeniem rozwiązań uspokajających ruch takich jak na przykład projektowane rondo. Niemniej jednak zaproponowana inwestycja wydaje się silnie przeskalowana. Nie na miejscu wydaje się prowadzenie dojazdu do zwykłego osiedla po dwóch różnych łącznicach, wjazd w ul. Składową dwukrotnie szerszy niż w stanie obecnym i projektowanie zatok przystankowych na drodze, gdzie ruch autobusowy będzie silnie ograniczony wysokością wiaduktu i zatrzymaniami w ruchu powodowanymi przez przejazd kolejowy, czyli nie będzie miał znaczenia innego niż dla ruchu lokalnego. Dlatego też wnioskuję o przeanalizowanie alternatywnych rozwiązań uspokojenia ruchu na tych skrzyżowaniach:
1. Zastosowanie skrzyżowań wyniesionych przy zachowaniu obecnego układu drogowego z likwidacją pasa do skrętu w prawo w osiedle oraz poprawą geometrii skrzyżowania z ul. Składową.
2. Prowadzenie całego ruchu do osiedla w śladzie projektowanej nowej łącznicy (wystarczy zrezygnować z chodnika po jednej stronie) z przeznaczeniem starej drogi pod ruch pieszy i nasadzenia zieleni oraz zmniejszenie średnicy ronda poprzez zastosowanie tarczy ronda w całości wykonanej z kostki kamiennej umożliwiającej przejazd.
3. Poszerzenie ul. Łokietka o rozdzielenie pasów ruchu medianą z kostki (tak jak na ul. Myślenickiej) oraz zmiany geometrii wymuszające esowanie toru jazdy (mediana uniemożliwia ścinanie zakrętów).
Niezależnie od przyjętych rozwiązań zatoki autobusowe wydają się niepotrzebne, a jedynie utrudniają włączanie się autobusu do ruchu oraz zwiększają szerokość drogi.
Projekt przewiduje bardzo dużą zajętość terenu na zbudowanie dwóch wjazdów do osiedla. Szkoda na to miejsca, szczególnie, że wykorzystujemy teren, który ma być przeznaczony na zieleń.
W tym miejscu powinno wystarczyć małe rondo bez dodatkowych przelotek.
Przyłączam się do tego by skomunikować ciągi piesze z planowanym parkiem i zaniechać budowy zatok autobusowych.
Przedstawiona koncepcja w obu wariantach w znaczny sposób ingeruje w teren ZP.2 wyznaczony w MPZP jako park. Miasto przez 6 lat starało się wykupić teren między Łokietka, Oboźną i Składową, aby zrobić tam park: https://www.krakow.pl/aktualnosci/252275,30,komunikat,tak_powstaje_park_przy_ul__wladyslawa_lokietka.html
A teraz projektant w każdym wariancie przewiduje likwidację około 10% tego terenu pod budowę ronda…
1. Proszę przedstawić rozwiązanie zakładające w tym miejscu zwykłe skrzyżowanie (z ewentualną sygnalizacją świetlną) lub przesunięcie ronda w stronę północną, które będzie ograniczać wejście w teren ZP.2.
2. Ponadto wariant II jest wariantem, który dubluje relacje dla samochodów – po co tyle asfaltu przy zwykłym zjeździe do osiedla? Skoro na rondzie będzie łącznik jednokierunkowy to w takim razie pas do prawoskrętu i skręt w osiedle od strony północnej powinien być zlikwidowany.
3. Proszę odstąpić od budowy wzdłuż ul. Łokietka zatok autobusowych. Obecnie nie jeździ tam żadna linia autobusowa i raczej nie zanosi się, żeby się coś tam pojawiło. Jeżeli już będzie jakaś linia autobusowa to raczej nie z dużą częstotliwością – przystanki mogłyby być wyznaczone na jezdni tak jak na wielu innych ulicach w Krakowie (np. ul. Bieżanowskiej).
4. W projekcie należy zapewnić dostępność do terenu przyszłego parku poprzez wyznaczenie schodów i pochylni na teren parku z ul. Łokietka w wybranych lokalizacjach ustalonych wspólnie z ZZM (w koncepcji wzdłuż całego terenu ZP.2 projektant przewiduje mur oporowy).
Rozważyć:
obustronną budowę DDR o szer. 3m (też na Składowej)
CP o szer. 3m (też na Składowej)
budowę małej architektury dla niechronionych uczestników ruchu stojaki, ławki itd
budowę obustronnych przystanków MPK, zatok i wiat, ławek na Składowej
dostosowanie 2 wjazdów do Poznańskiej dla autobusów MPK ( na ew pętlę MPK przy remontach)